- επιφανειακή τάση
- Το έργο που δαπανάται προκειμένου να εξουδετερωθούν οι δυνάμεις που ασκούνται σε ένα μόριο, το οποίο βρίσκεται μέσα σε υγρό, και να αυξηθεί κατά μία μονάδα το εμβαδόν της επιφάνειας σε σταθερή θερμοκρασία. Ένα μόριο που βρίσκεται στο εσωτερικό ενός υγρού έλκεται προς όλες τις διευθύνσεις, αλλά ένα μόριο στην επιφάνεια του υγρού έλκεται μόνο προς τα μέσα από την επιφάνεια. Η επιφάνεια, επομένως, εμφανίζει μία τάση για συστολή, έτσι ώστε να καταλάβει το μικρότερο δυνατό εμβαδόν (μία ελεύθερη σταγόνα τείνει να αποκτήσει σφαιρικό σχήμα). Oπότε, για να αυξήσουμε την επιφάνεια του υγρού, κρατώντας τη θερμοκρασία σταθερή, απαιτείται να προσφέρουμε έργο την ε.τ. Εξαιτίας της ε.τ. υπάρχει μια διαφορά πιέσεων μεταξύ των δύο πλευρών μιας υγρής επιφάνειας, κάθετη προς την επιφάνεια αυτή και ίση με Δp = , όπου R1,R2 είναι οι ακτίνες καμπυλότητας δύο ορθοκανονικών διατομών και σ ο συντελεστής επιφανειακής τάσης. πυρηνική ε.τ. Έννοια της θεωρίας των Νιλς Μπορ και Τζον Γουίλερ για το μοντέλο της υγρής σταγόνας το οποίο χρησιμοποίησαν το 1939 ως βάση για τη θεωρία της πυρηνικής σχάσης. Σε ένα κοινό υγρό, η ε.τ. του οφείλεται στο γεγονός ότι τα μόρια της επιφάνειας είναι πιο χαλαρά συνδεδεμένα από τα μόρια του εσωτερικού, με αποτέλεσμα μία σταγόνα υγρού να τείνει να ελαχιστοποιήσει την επιφάνειά της παίρνοντας ένα σφαιρικό σχήμα. Αν θεωρηθεί ότι ο πυρήνας αποτελείται από σωμάτια που συμπεριφέρονται όπως τα μόρια ενός υγρού, τότε θα πρέπει να σχηματίζει σφαιρική σταγόνα, να μπορεί να παραμορφώνεται και να σχάζεται. Σύμφωνα με τη θεωρία των Μπορ-Γουίλερ, η διάσπαση του πυρήνα θα μπορούσε να προκληθεί όταν, υπό ορισμένες συνθήκες, η άπωση Κουλόμπ ανάμεσα στα πρωτόνια του πυρήνα υπερνικούσε τη δύναμη της πυρηνικής ε.τ.
Dictionary of Greek. 2013.